Korčula - info

De geschiedenis van het eiland Korčula is net zo gevarieerd als op alle Kroatische eilanden.
Het eiland werd bewoond door Mesolithische en Neolithische volkeren, hiervoor hebben archeologen bewijzen gevonden in de grotten op het eiland in Vela Spila (Grote Grot en de Jakas Grot bij het dorp Žrnovo).
1000 v.Chr. kwamen toen de semi-nomadische stammen van Illyriërs, talrijke oude stenen gebouwen en forten (Gradine) uit deze periode zijn bewaard gebleven.

In de oudheid ( 6. Jhr.v. Chr.) werd de nederzetting Melaina Korkyravon gesticht door Griekse kolonisten uit Corfu.
De twee volkeren leefden  tot de Illyrische oorlogen (220 v. Chr.-219 v. Chr.-219) vreedzaam samen, waardoor Korčula een deel van de Romeinse provincie Illyrië werd. In Korčula werden Romeinse villa's en kerken gebouwd, waarvan nog ruïnes te vinden zijn. In 10 na Chr. werd Korčula onderdeel van de Romeinse provincie Dalmatië.
In de 6e eeuw kwam het onder Byzantijns bestuur. In de 6e en 7e eeuw trokken Kroatische volken uit het binnenland naar de Dalmatische kust en veroverden het gebied dat via de rivier Neretva in de Adriatische Zee uitmondt, alsmede het eiland Korčula. In de vroege Middeleeuwen sloot de Kroatische bevolking van de eilanden zich aan bij de heidense Neretvianen, die bekend werden als piraten.
De Venetiaanse kooplieden betaalden een jaarlijkse tol om hun scheepvaart te beschermen tegen de Neretviaanse piraten van de Dalmatische kust.
In de 12e eeuw werd Korčula veroverd door de Venetiaanse edelman Pepone Zorzi en ingelijfd bij de Venetiaanse Republiek.
De broers Stefanus Nemanja, Miroslav en Stracimir vielen Korcula binnen in 1184 en de inwoners riepen de hulp in van de Republiek Ragusa (Dubrovnik).
In 1221 schonk paus Honorius III het eiland aan de prinsen van Krka.
In 1358 na het Verdrag van Zadar kwam het in handen van Hongarije, de Bosnische koning Stefan Tvrtko en na veel heen en weer geschuif werd het in 1409 weer onderdeel van de Republiek Venetië.

Korčula leverde al jaren hout aan Venetië en in 1776 tot 1797 volgde Korčula Hvar op als Venetiaans arsenaal. In 1797 kwam het na het Verdrag van Campoformio weer in handen van de Republiek Venetië en later van de  Habsburgse monarchie.
In 1806 viel Napoleon het eiland binnen en na enkele korte perioden in 1813 arriveerden de Britse troepen en zeestrijdkrachten onder leiding van Thomas Fremantle en veroverden het eiland op de Fransen. De korte periode van de Britse overheersing liet sporen na op het eiland, zoals de Martello toren "forteca" op de heuvel van St. Blaise. Blaise. In 1815 werd Korčula onderdeel van het Oostenrijkse kroonland Dalmatië.
In de Eerste Wereldoorlog werd het eiland geschonken aan het Koninkrijk Italië  in ruil voor deelname van Italië aan de oorlog aan de zijde van Groot-Brittannië en Frankrijk.
Na de oorlog werd Korčula echter in 1918 onderdeel van de staat Slovenië, Kroaten en Servië (samen met de rest van Dalmatië) . Van 1918 tot 1921 werd het geregeerd door Italië en vervolgens opgenomen in het Koninkrijk der Serviërs - sinds 1929 bekend als het Koninkrijk Joegoslavië.
In 1939 werd het een deel van de autonome Kroatische Banat.

In 1914, na de bezetting van Joegoslavië door de Asmogendheden, annexeerde Italië het eiland. Na de wapenstilstand tussen Italië en de geallieerden in 1943 kwam het eiland in handen van de Joegoslavische partizanen, daarna werd Korčula tot 1944 bezet door Duitse troepen en in 1945 werd de Federale Volksrepubliek Joegoslavië opgericht en werd Korčula onderdeel van de Volksrepubliek Kroatië, een van de 6 Joegoslavische republieken. In 1991 werd het eiland een deel van de onafhankelijke Republiek Kroatië.