Stari Grad - Hvar

De oudste en bijna 2400 jaar geleden gestichte stad van Kroatië, Stari Grad, is een zeer populaire bestemming voor toeristen en watersporters.

Het gebied rond het huidige Stari Grad werd bewoond door Neolithische en Illyrische stammen van de Hvar cultuur 3500-2500 v.Chr. De nederzetting was gelegen aan het einde van de "Starogradski Zaljev" met twee forten respectievelijk op de noordelijke en zuidelijke hellingen van de haven (Glavica en Purkin Kuk).
In 384 v.Chr. (ook het geboortejaar van de Griekse filosoof Aristoteles) werd hier een stad gesticht door Griekse kolonisten van het eiland Paros en  "Pharos" genoemd.

In 218 v.Chr. versloegen de Romeinen het Illyrische leger in Pharos en werd de stad verwoest. Mozaïeken, grafstenen, stenen reliëfs, fijn aardewerk, sieraden, munten, villae rusticae in de vlakte vertellen het verhaal van het leven in en rond de oude Romeinse stad. 

De eerste kerk werd gebouwd in de 5e eeuw bij de stadsmuur op de fundamenten van een Grieks huis en in de 6e eeuw werd er een dubbele kerk gebouwd.

In 1278 besloot Hvar zich onder de bescherming van de Venetiaanse Republiek te stellen en moest er een haven worden aangelegd voor de Venetiaanse vloot - de huidige stad Hvar. Stari Grad, met de landbouwvlakte bleef het centrum van het dichtstbevolkte deel van het eiland.

Stari Grad bereikte zijn bloeiperiode in de 16e eeuw: de talrijke herenhuizen, de idyllische piazza's en het versterkte kasteel dateren uit deze tijd. In de jaren 1539 en 1571 vonden respectievelijk invasies van de Ottomaanse Turken vanaf het vasteland plaats

In de 17e en 18e Jhd. groeide de welvaart door de zeehandel, de promenade (Stara Riva) werd uitgebreid, scheepswerven werden gebouwd en de stad onderging een grote architectonische verandering - het begin van de bouw van de parochiekerk pc. Stephan, die samen met zijn klokkentoren de meest succesvolle architectonische uitdrukking van de Dalmatische barok vertegenwoordigt, werd begonnen in 1605.

In 1797 wierp Napoleon de Venetiaanse Republiek omver en kwam Hvar in handen van Oostenrijk.

De 19e eeuw vernietigde de phylloxera de wijnstokken, de zeilschepen van de stad konden de stoomschepen niet bijhouden. Inwoners trokken weg en vandaag herstelt Stari Grad zich van de omwentelingen van die tijd en steunt op het toerisme.

Toen de administratieve hoofdstad van het eiland werd verplaatst naar de zuidkust, kreeg de stad Hvar gesticht als   "Pharos" de nieuwe naam "Stari Grad" (Stari" Kroatisch "oud" en "grad" "stad").

Heden ten dage is de "Stari Grad vlakte" met de stad "Stari Grad" een van de best bewaarde voorbeelden van de oude Griekse landbouw in het  Middellandse Zeegebied en een UNESCO World Heritage Site.