Marstal Yachthafen

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

De aanloop vanuit het zuiden via de geboeide en beschoten baggerkanaal (streefdiepte: 4,5m), is vrij probleemloos. Bij stormachtige aanlandige wind is hier echter een onaangename grondzee. De haven kan ook vanuit het noorden worden bereikt via de goed gestookte "Rudkøbing Løb" (doeldiepte: 3,2m) of overdag via de geboeide Mørkedyb (doeldiepte: 3,2m)

Ligplaatsen

Voor grote jachten is de kade in het noordelijk deel van de haven met 4 m waterdiepte geschikt. Aan de zuidelijke steigers van de jachthaven (7 - 10) zijn meestal vrije plaatsen bij 1,7 - 2,7 m waterdiepte. De voormalige veersteiger en de werfkades mogen niet worden gebruikt. Tijdens het vakantieseizoen en in het weekend is het vaak erg druk in de haven.

Omgeving

Marstal biedt zeer goede leveringen en goede service met zeilmakerij en houten scheepswerf.

NV Land Guide

Dit kleine stadje op Ærø is nu het mekka van de Oostzeilers. Ongeveer 15.000 pleziervaartuigen meren hier elk jaar aan. Bovendien staat de naam Marstal voor het grote tijdperk van de zeilschepen. 400 zeelieden meerden hier aan het eind van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw aan in de door zeelieden en boeren zelf gebouwde haven. Het is moeilijk voor te stellen dat zo'n groot aantal zeilschepen - meestal driemasters - ruimte kon vinden in de wat ongelukkige haven en dan nog kon manoeuvreren, maar oude foto's bewijzen het.

Tientallen jaren hadden de inwoners van Marstal aan Kopenhagen gevraagd om een haven aan te leggen, maar de hoofdstad was koppig. Misschien beschouwden de Kopenhagenaren het scheepvaartdorp Marstal als een onwelkome concurrent, want in de hoogtijdagen van het dorp lagen er meer zeilschepen dan in de Deense metropool. In 1825 was het geduld van de inwoners van Marstal eindelijk op en ze "toonden het aan de heren van Kopenhagen". Gedurende verschillende winters werden grote rotsblokken met spierkracht en paardenkracht over het ijs getrokken en achtergelaten waar ze de haven moesten begrenzen. De rest van het werk werd gedaan door de dooi. Helaas zijn ook veel prehistorische graven het slachtoffer geworden van de aanleg van de haven, omdat men niet erg kieskeurig was bij het vinden van geschikte zwerfkeien.

De bezoekers komen het verleden van de zeevaardersstad bij elke bocht tegen. De straten dragen de namen van grote zeehelden zoals die van Peter Willemoes of verwijzen naar de scheepstypen: Schoenerweg, Barkweg, Galeasseweg Er zijn niet minder dan zeven pontjesgangen direct aan de haven. Zelfs het kerkhof getuigt van de bijzonder sterke band met de zee. Op een van de grafstenen staat te lezen: "Hier ligt Christian Hansen voor anker met zijn vrouw. Hij gaat pas voor anker als hij voor Gods troon komt."

In zo'n zeevarende stad mag de typische zeemanskerk natuurlijk niet ontbreken. Ook die is gebouwd op initiatief van de zeelieden. Realistische scheepsmodellen sieren het interieur van de kerk. Een van de bijzonderheden is het altaarstuk, dat Jezus toont die de storm tot bedaren brengt. Kapiteins uit Marstal stonden model voor dit paneel. Het altaarstuk in de kerk werd rond 1880 geschilderd door Karl Rasmussen. Het zwarte vat dat nog steeds in de kerk staat, werd vroeger gebruikt om buitenechtelijke kinderen te dopen. Juweeltjes van de kerk zijn de oude Chinese kandelaars. De 35 meter hoge toren van de kerk wordt de Vredestoren genoemd. Gebouwd in 1920 - na de Eerste Wereldoorlog - was hij bedoeld om uitdrukking te geven aan het intense verlangen van de inwoners van Marstal naar vrede, want zij hadden bijzonder geleden onder de oorlog. Meer dan 100 schepen van Marstal werden door torpedo's of mijnen tot zinken gebracht, hoewel Denemarken neutraal bleef.

Het Maritiem Museum in Prinsengade, dat in de afgelopen jaren is herbouwd en uitgebreid, is de moeite van het bekijken waard. Een bezoek is een belevenis, al was het maar omdat het maritiem museum bijzonder rijk is uitgerust. Saluutkanonnen, scheepsfoto's, boegbeelden, maritieme schilderijen en nog veel meer documenteren de band met de zee. Naast nautische instrumenten, oude logboeken en diverse scheepsmodellen zijn hier ook veel voorwerpen te zien die door de zeelieden mee naar huis werden genomen.

Het oude schippershuis Minors Hjem (het huis van eenvoudige mensen) in Teglgade is met antieke meubels ingericht als museum.

In de haven wordt zichtbaar geprobeerd met de tijd mee te gaan wat betreft de bouw van scheepswerven; het eilandje Frederiksholm aan de lange havenpier doet echter denken aan het traditionele Marstal. Hier staat nog steeds een monumentale oven waar vroeger kalk werd gestookt.

De band met het maritieme verleden wordt ook in stand gehouden door de zeevaartschool van Marstal. Deze wordt beschouwd als een van de modernste en meest gerenommeerde in Europa.

Een bezienswaardigheid op ongeveer drie kilometer van Marstal is een oud doorgangsgraf in het dorp Kragnæs, waarvan de oudste graflaag dateert van ongeveer 2000 tot 3000 voor Christus. De grafkamer meet acht bij twee meter en kan op eigen risico worden bezocht.

Het is ook de moeite waard om de omgeving met zijn pittoreske dorpjes per fiets te verkennen. Het eiland Ærø kan ook worden verkend met de bus, die het hele jaar door gratis is. Honden worden ook vervoerd en zelfs fietsen (als er ruimte beschikbaar is).

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Stroom

Water

Toilet

Douche

Restaurant

Speelplaats

Imbiss

Kraan

Atm

Internet

Brandstof

Diesel

Benzine

Kruidenier

Scheepswerf

Ramp

Travellift

Openbaar Vervoer

Fietsverhuur

Vuilnis

Rioolwater