Schleimünde

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

Het binnenvaren van de haven is overdag en 's nachts mogelijk, maar kan worden bemoeilijkt door sterke stromingen, afhankelijk van de weersomstandigheden. Deze is soms zo sterk dat het niet mogelijk is om door de engten van Schleimünde over te steken.
Bij sterke oostenwind moet rekening worden gehouden met een sterke deining in het "Schleimünder Seegatt", vooral als de stroming wegvalt (wind tegen), waardoor uit- of invaren onmogelijk kan zijn.
Maximumsnelheid tot Kappeln 5,4 knopen

Ligplaatsen

In het oostelijke deel van de botenhaven met hekpalen. Houd lange heklijnen gereed en gebruik slechts één hekpaal zodat boten indien nodig achter elkaar kunnen aanmeren. De zuidelijke steiger moet vrij blijven voor officiële voertuigen. Door druk scheepvaartverkeer (passagiersschepen) of sterke oostenwind kan het afmeren in de haven soms erg woelig zijn.

Omgeving

Noordelijk van de haven ligt een groot vogelreservaat dat niet betreden mag worden; dit betekent dat de haven alleen vanaf het water bereikbaar is. In Schleimünde mag geen afval worden weggegooid, maar er zijn wel sanitaire voorzieningen en een café, de zogenaamde "Giftbude".

NV Land Guide

De huidige ingang van de Schlei werd pas in 1842 gecreëerd door de inwoners van Sleeswijk, Arniss, Kappeln en Maasholm door de Olpenitzmonding kunstmatig door te snijden. Het verving de dichtgeslibde oude zeearm een paar kilometer verder naar het noorden. Havenmeester en sleepbootloods Günter Detlefsen had gezien hoe het "oude gat" volledig dichtslibde: "In 1948 peddelde ik nog met mijn vrouw door de oude Vikingdoorgang," herinnerde hij zich. Kort daarna was de ondiepe ingang niet meer begaanbaar en was Schleimünde niet langer een eiland.

In 1650 was het passeren van de Schleimündung al een kansspel geworden met waterstanden van 0,5 tot 1 meter. De verzanding nam toe rond 1420 na gevechten tussen de Holsteiners en de Denen, nadat de graven van Holstein palen in de riviermonding hadden laten slaan om de bevoorrading van de Denen in Sleeswijk te blokkeren. Hoewel de Denen erin slaagden om door te breken, lieten ze veel obstakels achter in de riviermonding ten nadele van de inwoners van de Schleige regio. Haringafsluitingen in de riviermonding bevorderden de verzanding. Koopvaardijschepen vermeden steeds vaker de ingang en al snel deed het gezegde de ronde: "Sleeswijk is nu ondergelopen omdat de keel is dichtgeknoopt". Lange tijd had Sleeswijk echter geen geld om de nieuwe doorgang te creëren die om economische redenen dringend nodig was.

Als je nog verder teruggaat in de geschiedenis (zie ook Schlei/2 Maasholm), was er nog een Schleimonding ten noorden van het huidige landgoed Oehe. De twee estuaria van de gletsjervallei van de Schlei, die vandaag de dag niet meer bestaan, waren al gevormd in de afnemende ijstijd. De doorgang bij Oehe Manor slibde ook dicht en werd later permanent afgesloten met een dijk.

De nederzettingen Mynnaesbu en Slaesmynnae lagen in de 11e en 12e eeuw aan weerszijden van de oude Vikingingang. Mynnaesbu lag ten noorden en Slaesmynnae ten zuiden van de riviermonding. Beide nederzettingen waren waarschijnlijk Vikingwachtersdorpen die in verval raakten na de val van Haithabu (zie Haddeby). Het levensonderhoud van deze dorpen was gebaseerd op de douanerechten die geheven werden op koopvaardijschepen. De Schlei was ook een handelsroute voor veel goederen die naar de Noordzee werden vervoerd. De goederen werden vaak in Sleeswijk uitgeladen, over land vervoerd en vervolgens via de rivieren de Treene en de Eider naar de Noordzee verscheept. Op deze manier werd de vaak gevaarlijke zeeroute rond Skagen vermeden.

De "Gammelborg", een klein Vikingfort, stond in het zuiden van de oude Schleimonding bij Slaesmynnae. De Maasholmse kroniekschrijver Horst Franzen bevestigt dat het een soort versterkte kerk moet zijn geweest. In de gemeentekroniek citeert hij de loods Lischke, die schreef: "In 1802 ontdekte ik bij laag water een kerkhof ten oosten van Gammelborg, waar ik Serge zonder däckel en de botten van een ongewoon formaat vond ...."

Dankzij de dichtgeslibde Vikingdoorgang heeft de huidige Schleimünde zijn eilandkarakter behouden, want het mag alleen onder begeleiding van de vogelwacht over land worden betreden via het vogelreservaat. Behalve op maandag vinden er tijdens het seizoen elke dag om 10.00 uur rondleidingen door het gebied plaats.

Het loodswezenseiland Schleimünde doorstond waarschijnlijk zijn zwaarste duurtest tijdens de grote stormvloed van 1872, toen het waterpeil 3,34 meter steeg. Het tij verraste de vuurtorenwachter, die na het ontsteken van het baken niet meer bij het loodsstation kon komen en de storm in de vuurtoren moest afwachten. De mensen in het stuurhuis redden zich op zolder. De kroniek van de Maasholm-gemeenschap zegt: "Omringd door de stormachtige zee, die stukje bij beetje de muren van het benedenhuis losscheurde en vee, roerende goederen en alle andere huisraad wegspoelde, brachten de onfortuinlijke mensen angstige uren door van acht uur 's ochtends tot één uur 's nachts. Wonder boven wonder ontsnapte een van de paarden van de loods aan de dood. Eerst zwom het rond het huis in het midden van de golvende zee, uiteindelijk was het vast komen te zitten in de takken van een seringenboom en van daaruit op het dak van een hooischuur afgedreven, waar het naderhand naar beneden moest worden gehaald".

Een jaar voor de ergst bekende overstroming van de Oostzee was het vuurtorenbaken voor het eerst ontstoken op 16 november 1871. Het oriëntatiepunt van Pilot Island is sindsdien vele malen overgeschilderd: De oorspronkelijke gele gevel was vanaf 1890 tijdelijk donkergrijs, daarna weer geel. Vanaf 1920 werd het eerst rood/wit geschilderd en later zwart/wit. Ten slotte werd hij bekleed met een zwart-wit gebandeerde vliesgevel, die in 2015 werd vervangen door de nu groen-wit gebandeerde versie met een groen lamphuis bovenop.

Het technische interieur van de toren, die nu op afstand wordt bediend vanuit Travemünde, is in de loop der jaren ook veel veranderd.

De haven van Schleimünde heeft pleziervaarders niet veel meer te bieden dan de vuurtoren, het loodsgebouw en de gifkeet. Maar het is juist deze eenvoudige en originele sfeer die het zo aantrekkelijk maakt. Het Lotseninsel is ook een plek om te leren door te ontdekken en biedt tal van mogelijkheden om primaire ervaring op te doen. Het gemoderniseerde loodsgebouw is het hele jaar door beschikbaar met seminarieruimtes en accommodatie voor 20 personen. Natuurliefhebbers komen ook aan hun trekken wanneer ze door een verrekijker kijken in het nabijgelegen vogelreservaat, dat wordt beheerd door de vereniging Jordsand.

De Förderverein Naturnaher Wasserwanderplatz Schleimünde e.V. is de eigenaar van de haven en de aangrenzende kinderweide en beheert de faciliteit met veel vrijwilligerswerk en steun van haar leden. De rest van het terrein met het loodsgebouw en de gifhut is eigendom van de Vuurtorenstichting.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Stroom

Toilet

Douche