Lauterbach

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

De nadering is dag en nacht mogelijk via de Lauterbach vaargeul, die in het westelijke deel goed geboeid en verlicht is. Komende vanuit het zuidwesten  blijf uit de buurt van het rotsachtige rif ten westen van het eiland Vilm.

Vanuit het oosten en zuidoosten, vermijd de ondiepe noordoostelijke uitlopers van het eiland Vilm .

Ook de rotsachtige ondiepten ten westen van de rode rondhoutboei LB 2 moeten worden vermeden als er voldoende diepgang is.

Ligplaatsen

Er zijn verschillende aanlegmogelijkheden, die allemaal door im-jaich worden beheerd:

1. In de oude handelshaven aan de twee buitenste steigers met hekpalen (2,5 m waterdiepte).
2. Op de eerste twee steigers van de jachthaven  met hekpalen op 2,5 - 3,5 m waterdiepte.

Omgeving

Er is een goede selectie restaurants en cafés langs de commerciële haven. Moderne en schone sanitaire voorzieningen vind je in de jachthaven (iets verder van de steigers in de commerciële haven). Een reparatiewerkplaats, een reislift en reparatie- en motorservice zijn beschikbaar in de jachthaven. De halte "Lauterbach Mole" van de "Rasender Roland" van Rügen ligt direct aan de haven.

Een goed gesorteerde supermarkt en een kleine bakker liggen op ongeveer 10 minuten lopen in het dorp. 

NV Land Guide

De haven van Lauterbach heeft misschien een ander karakter dan Seedorf of Baabe, maar dient als ideaal uitgangspunt voor uitstapjes naar Putbus en Bergen en nabijgelegen attracties. De jachthaven maakt indruk met zijn moderne faciliteiten en uitnodigende sfeer, aangevuld met een selectie hoogwaardige restaurants en cafés. De haven is ook het perfecte startpunt voor een uitstapje naar het eiland Vilm.

Lauterbach heeft een treinstation ten noorden van de pier. Maar omdat het kleine stadje en culturele centrum van Putbus, twee kilometer naar het noordwesten, ook gemakkelijk te voet te bereiken is, is het treinstation vooral interessant voor uitstapjes naar de districtsstad Bergen, acht kilometer verderop.

De administratieve en commerciële metropool Bergen heeft ongeveer 18.000 inwoners en is ook een vervoersknooppunt in het geografische centrum van het eiland. In het centrum van de stad is het karakter van een kleine stad bewaard gebleven. De 27 meter hoge Ernst Moritz Arndt Toren, voltooid in 1877, is een opmerkelijke en torenhoge bezienswaardigheid (voor de persoon van Ernst Moritz Arndt: zie Puddemin). Vanaf dit massieve bouwwerk, opgericht ter nagedachtenis aan de grote patriot, kun je grote delen van Rügen overzien, waaronder de Jasmund Bodden. De Slavische prinsen die iets verderop op de heuvelrug (90 meter boven zeeniveau) de nederzetting en vesting Gora stichtten, wat berg betekent, moeten het uitzicht hebben gewaardeerd.

Het was prins Jaromar I die vanuit zijn kasteel hier altijd een oogje in het zeil hield. Er is echter geen spoor meer van zijn prinselijke residentie, hoewel het kasteelplein en de borstwering wijzen op een ooit indrukwekkend verdedigingssysteem.

De Rügense kroniekschrijver Johann Jacob Grümbke was al gefascineerd door het uitzicht vanaf de Rugard. In zijn publicatie "Streifzügen durch das Rügenland" uit 1805 schreef hij: "De oude prinsen van Rügen hadden inderdaad geen geschiktere plek voor hun residentie kunnen kiezen dan de top van deze berg, die het uitzicht over het hele eiland domineert". Grümbke meldt ook dat de funderingsstenen van het kasteel nu in de basis van kasteel Spycker liggen (zie Martinshafen). Volgens een oude man liet de Zweedse bevelhebber Wrangel ze opgraven en over het water naar Jasmund vervoeren.

Het centrum van Bergen is het marktplein. Hier staat naar verluidt het oudste vakwerkhuis op Rügen. We laten het aan de lezer over om het bouwjaar te ontcijferen dat in het vakwerk is gekerfd. En nog een superlatief: de Mariakerk in Bergen is het oudste nog bestaande gebouw op Rügen. Prins Jaromar I liet het bakstenen gebouw optrekken in 1180 en slechts 13 jaar later werd het een nonnenklooster. De Slavische prins zal de kerk niet uit vrije wil hebben gebouwd, maar in 1168 werd Rügen veroverd door de Denen en onder Waldemar I gekerstend. De Deense invloed op de bouwstijl is dan ook onmiskenbaar. Het interessantste overblijfsel uit de Slavische periode in deze historische context is de grafsteen in de kerkmuur. Het centrum van het stadje Putbus ligt op een plateau twee kilometer landinwaarts van de haven van Lauterbach. Hier bouwde prins von Putbus het gebied rond zijn kasteel al in het begin van de 19e eeuw uit tot een luxueus kuuroord - met het oog op de rijke adel en hooggeplaatste personen.

Het kasteel van Malte von Putbus zou in de jaren 1960 gerenoveerd zijn. Er zou een afgezant naar het Westen zijn gestuurd om de nodige aankopen te doen. De medewerker maakte van de gelegenheid gebruik om te vluchten en naar verluidt verduisterde hij ook het geld dat bedoeld was voor de aankoop. Dus, ongelooflijk maar waar, werd het kasteel zonder meer gesloopt. Ondanks dit bittere architectonische verlies herinneren een aantal andere historische gebouwen en faciliteiten aan de tijd dat de eerste rijke zomergasten door het ruime park flaneerden: een oranjerie (1824), een neoklassiek theater (1821), een laat neoklassieke basiliek (1846), een oude rijhal, een tuinhuis dat is omgebouwd tot parkcafé (Rosencafé) en een aantal woongebouwen in neoklassieke stijl.

Een bijzonder kenmerk van de rozentuin bij het café is de ginkgo, ook wel bekend als de oerboom - een levend fossiel (zoals Darwin zei).

De ginkgoplanten vertegenwoordigen de evolutionaire link tussen varens en naaldbomen, een plantenfamilie die miljoenen jaren teruggaat. Van de vele soorten is echter alleen de "Ginkgo biloba" overgebleven. Het meest opvallende aan deze plant zijn de waaiervormige, tweedelige gelobde bladeren. In de herfst worden ze geel en de rijpe, vlezige vruchten ter grootte van een kers ruiken naar boterzuur. De gingko stierf uit in Europa tijdens de ijstijd en werd vervolgens geïmporteerd uit China als een modieuze plant in de 19e eeuw. Douglassparren en sequoia's sieren ook het indrukwekkende park in de stad met 5.000 inwoners.

Ook bezienswaardig is het bijna tien hectare grote Putbus wildreservaat met zijn oude bomen, damherten en edelherten die vrij in het wild rondlopen en het "Jägerhütte" restaurant. Het plein in het noordoosten van de stad, aangelegd voor de aristocratische clientèle met classicistische gebouwen, werd vroeger een circus genoemd vanwege de ronde vorm. Een obelisk in het midden van de rotonde herinnert aan de oprichting van de prinselijke woonwijk.

De feodale badinrichting begon in 1818 met het badhuis aan het Goor. Het werd gebouwd door prins Wilhelm Malte I zu Putbus. Het huis met de langgerekte zuilengalerij herbergt een café met terras. Bij het badhuis ligt een grafheuvel uit de Bronstijd. Indrukwekkender is echter de megalithische graftombe 200 meter ten noorden van Lauterbach (direct) aan de spoorlijn naar Putbus. Het wordt beschouwd als een van de best bewaarde op Rügen.

De op de werelderfgoedlijst opgenomen kuurspoorlijn, die tussen Putbus en de Oostzeebadplaats Göhren loopt, staat bekend als de "Rasender Roland". Het oude smalspoor met twee oude stoomlocomotieven als locomotief is echter niet alleen een toeristische attractie. Het wordt door veel inwoners gebruikt als regulier vervoermiddel (voor een gedetailleerde beschrijving, zie Baabe). Als je zin hebt, kun je bij de afzonderlijke stations uitstappen en bijvoorbeeld een van de vele hunebedden langs de spoorlijn bezoeken.

Het Denkmalhof Zirkow, 6 km ten noordoosten van Lauterbach, is een bezienswaardige excursiebestemming. Hier staat onder andere een complete dorstrein zoals die tot 1930 werd gebruikt - met stropers, dorskast en wagon.

Een bijzonder interessant document hier is een oude pachtovereenkomst met 23 paragrafen tussen Malte Fürst zu Putbus en de pachter Johann Heinrich Subklev. De paragrafen bevatten bijna uitsluitend verboden voor de huurder en rechten voor de verhuurder. Zo staat er bijvoorbeeld: "Als de pachter zich schuldig maakt aan verduistering in het herenbos, moet hij vijf keer de waarde van het gestolen hout - volgens de schatting van de herenboswachter - aan de 'Prinselijke schatkist' betalen".

De opvallende Toscaanse zuil ten zuidwesten van Lauterbach werd in 1854 gemaakt door Wilhelm Stürmer. De keurvorst van Brandenburg die uitkijkt over de Oostzee is bedoeld om de strijd van de Brandenburgers en Denen tegen de Zweden in 1678 te herdenken.

De zuil ten noordoosten van Lauterbach (bij Stresow), ook gemaakt door Stürmer, stelt Friedrich Wilhelm I van Pruisen voor, wiens standbeeld de overwinning van de Pruisen en Denen op de Zweden in 1715 herdenkt, waarbij 2000 soldaten het leven lieten. Ondanks hun nederlaag bleven de Zweden in het bezit van Rügen: dit werd in 1720 besloten in het vredesverdrag van Frederiksborg op instigatie van de Fransen.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Stroom

Water

Toilet

Douche

Wasmachine

Restaurant

Imbiss

Kraan

Atm

Internet

Kruidenier

Scheepswerf

Ramp

Travellift

Openbaar Vervoer

Fietsverhuur

Vuilnis