Gager

Jachthaven in de buurt van Mönchgut

Laatst bewerkt 22.09.2023 op 10:08 via NV Charts Team

Latitude

54° 18’ 39” N

Longitude

13° 40’ 58.6” E

Beschrijving

Beschermde vissers- en sportbotenhaven in de Hagen Wiek.

NV Cruising Guide

Navigatie

De toegang tot de haven is via een geboeide maar onverlichte vaargeul (richtdiepte 4 m). Verminderde diepten als gevolg van verzanding moeten worden verwacht.

Ligplaatsen

Gasten maken gebruik van vrije plaatsen bij de westpier of de noordpier. Bij de kop van de pier moet de aanlegplaats voor het passagiersschip vrij blijven. Bij de zuidpier kunnen de twee westelijke steigers worden gebruikt. Aanmeren kan aan de achterste boeien in waterdieptes van meer dan 4m.

Met noordwestenwind is er deining in de haven te verwachten.

Omgeving

Direct aan de haven zijn moderne sanitaire voorzieningen, elektriciteit, drinkwater en een winkelier.

NV Land Guide

De rieten huizen van het dorp liggen verspreid aan de voet van de met gras begroeide bergen van de zuidpunt van Mönchgut op het eiland Rügen. De glooiende, grotendeels boomloze heuvels rond de 66 meter hoge Bakenberg worden gebruikt als weidegrond voor schaapskuddes. Veel van de huizen zijn in oude stijl gebouwd. Zelfs het bushokje van het kleine dorp is bedekt met riet. Minder verheffend is de camping direct aan de haven en de door vissers getrokken hekken. De camping biedt echter meer sanitaire voorzieningen, drinkwater en een winkelier.

Op het terrein van de voormalige scheepswerf staat het chique vakantiehuizencomplex "Mönchgut Living & Spa".

Of de prinsen van Putbus rond 1290 iets voor hun redding wilden doen of blij waren om voor een goede prijs van de minder vruchtbare zuidoostpunt van Rügen af te komen, is niet overgeleverd. In ieder geval kwam het land in deze tijd in handen van de monniken van het klooster Eldena (zie: Greifswald Wieck). De koeiendragers moeten het onder andere prettig hebben gevonden dat ze hun gebied zonder veel moeite konden afscheiden van de "rest van de wereld". Een korte maar diepe greppel op de smalle landverbinding ten noorden van Baabe was genoeg om ze buiten te houden. Ze hadden echter al bewezen dat ze zich veel bezighielden met profane zaken als winst toen ze de marktstad Greifswald stichtten.

Voor een lange tijd geïsoleerd van de rest van de ontwikkeling op het eiland, kregen de Mönchgut mensen de reputatie eigenzinnig te zijn, zelfs achterlijk. Mensen bespotten hun dialect en hun koppige vasthouden aan tradities. Er werd zelfs gezegd dat ze de tijd niet nauwkeurig konden opnemen omdat ze zo langzaam spraken dat er altijd een minuut voorbij ging. Dit gold vooral voor de mannen. De pijprook was soms het enige wat hen bewoog. Tot het begin van de 20e eeuw kleedden ze zich traditioneel met  hun klederdracht, die te zien is in het Göhren Museum . Een modieus geklede Mönchgut-vrouw liep ook het risico niet getrouwd te zijn, want aan de kap van de klederdracht kon men zien of ze nog maagd of al getrouwd was. En met slechts 700 inwoners in 1800 verspreidde het nieuws van dergelijke extravaganties zich snel.

De vaste kledingvoorschriften voor allerlei gelegenheden en omstandigheden (bijvoorbeeld huwelijk of rouw) maakten net zo goed deel uit van het leven als de welbekende rituelen. Het bruiloftsfeest, bijvoorbeeld, werd beheerst door een reeks gedragsregels. Een handdruk van de bruid en bruidegom op het kerkhof, een betraand afscheid van de bruid uit het ouderlijk huis (als dit ook het verlaten van het dorp inhield) en de scheiding van beide seksen kort na de bruiloft maakten deel uit van de ceremonie. In het gezelschap van de andere vrouwen dronken de pasgetrouwden eerst warm bier met sultana's voordat het gezamenlijke feest begon - volgens vaste verzen en handelingen. De bruiloft kon gemakkelijk tien dagen duren met alle voorbereidingen. Dit betekende ook dat de uitgenodigde vissers de vis moesten vangen die nodig was voor het bruiloftsfeest, wat ze alleen deden als ze veel eten en alcoholische dranken kregen.

Dankzij het kleine aantal inwoners op het schiereiland bleef Mönchgut lang een wereld op zich, bestaande uit slechts negen dorpen en volledig bestaande uit kennissen en familieleden. De mensen leefden voornamelijk van de visvangst, veldwerk en het loodsen op de schepen die tussen Pommeren en Rügen voeren. De dorpen Goehren, Thiessow en Lobbe deelden het loodswerk, wat zwaar werk kon zijn omdat de loodsen zelfs bij zware zee de schepen moesten bereiken volgens hun strenge wetten.

De legende vertelt over een loods die 's nachts met zijn boot aan het vissen was voor de kust van Mönchgut. Toen verscheen er als uit het niets een groot donker schip voor hem en een stem die geen tegenspraak duldde beval hem aan boord te komen. Op het dek zei een lange donkere figuur slechts één zin: "Breng ons naar de Sont", waarna er een doodse stilte viel tot de loods de uiterst moeilijke taak had volbracht om 's nachts rond de klippen van de Greifswald Bodden te varen. De logge figuur nam het roer weer over en gaf kort daarna het bevel om voor anker te gaan. Nog voor het daglicht werd de loods aan wal gebracht. Toen hij in de leren zak keek die de lange man in zijn hand had gestopt en een vorstelijke beloning vond, wist hij wie hij had geloodst: Störtebeker.

Als je meer wilt weten over de verhalen, tradities en levenswijzen van het Mönchgutvolk, moet je waarschijnlijk naar het museum in Göhren. Een mooie wandelroute leidt direct langs de Hagenschen Wieck naar het noordoosten van Middelhagen. Vanuit Middelhagen (schoolmuseum en Büttnerhaus) leidt een wandelroute rechtstreeks naar de badplaats Göhren. De mooie omwegen langs het strand vanaf Lobber Ort zijn ook een goede optie. Aan de voet van de klif bij Lobber Ort ligt een indrukwekkende kei in een keienveld. In tegenstelling tot andere keien aan de kust steekt de steen van 17 kubieke meter voor 90 procent uit het water.

Over Göhren schrijft de bekende kroniekschrijver van het eiland Rügen Johann Jacob Grümbke in zijn "Streifzügen durch das Rügenland", voor het eerst gepubliceerd in 1805, dat het dorp deels op een heuvel en deels in een depressie ligt. Het dorp is vrij groot en wordt voornamelijk bewoond door loodsen. Het hele kustgebied wordt het Peerd genoemd omdat het er voor de schippers op zee uitziet als de vorm van een paard.

De wandeling naar Groß Zicker, de dichtstbijzijnde haven, is niet ver. Deze leidt van Gager direct naar het zuiden over de Kahlen Berge en langs het hoogste uitkijkpunt op het Mönchgut (de 66 m hoge Bakenberg). Te voet of per boot, dit 800 jaar oude dorp is zeker een bezoek waard. Het "Pfarrwitwenhaus" (parochieweduwenhuis), gebouwd rond 1720, is een van de oudste bewaard gebleven gebouwen in de regio en herbergt tegenwoordig een museum. Onderweg over de heuvels bij Gager passeer je de overblijfselen van een afgebroken molen, waaronder twee goed bewaard gebleven molenstenen.

Ook te voet (ca. 30 min. in oostelijke richting) bereik je de badstranden ten zuiden van Lobbe aan de oostkust van het schiereiland.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Telefoon +49 1795 160 104
Email Please enable Javascript to read
Website http://marina-gager.com/

Omgeving

Stroom

Water

Toilet

Douche

Internet

Kruidenier

Ramp

Openbaar Vervoer

Fietsverhuur

Vuilnis

Opmerkingen

Martina / Martin Teterra, CONZISKA
Marina OK Man macht an Heckbojen fest.
16.06.2022 14:29
Guntram Auer, Karlchen
Schöner kleiner Hafen. Gute Sanitäranlagen. Man kann eine schöne Wanderung über den Hügel nach Groß Zi Kerr machen.. dort gibt es ein gutes Resto
15.08.2020 21:25

U kunt opmerkingen toevoegen met de NV Charts App (Windows - iOS - Android - Mac OSX).
U kunt de huidige versie downloaden op nvcharts.com/app.

Koop kaarten van deze plaats. Door op een van de producten te klikken wordt de nv charts shop geopend.

Plaatsen in de buurt

Verwante regio's

Deze locatie is opgenomen in de volgende regio's van de BoatView havengids: