Karlshagen

Beschrijving

NV Cruising Guide

Navigatie

De aanloop naar Karlshagen is dag en nacht mogelijk door de goed geboeide en beschoten Peene-stroom. Komend vanuit het noorden of zuiden, wordt de haven binnengevaren bij boei 30/K2 naar het oosten met 075°.

Ligplaatsen

De haven wordt deels ingenomen door schepen van de Dienst Water en Scheepvaart en vissersschepen.

De noordelijke kade (met heipalen) is bestemd voor pleziervaartuigen. De waterdiepte is hier 3m.

Omgeving

De haven biedt goede aanlegmogelijkheden en bevoorrading voor sportboten. Verdere winkelmogelijkheden bevinden zich in Karlshagen, op 1,5 km afstand.

NV Land Guide

Kapel in Peenemünde

De grote vissershaven van Karlshagen is allesbehalve een gezellige plek. Opslagloodsen, een rokerij, een boeienleggerij en een radiomast springen in het oog. Voor de rest domineren de viskotters, de tonnenleggers en de schepen van het water- en scheepvaartkantoor het beeld.

Het dorp Karlshagen, op een kilometer afstand van de haven, heeft twee gezichten, dat van een kleine badplaats met vakantiehuizenwijken en dat van een grauwe woonwijk met kazerne-achtige huizen, in het noordelijk deel van het dorp.

De chique brandweerkazerne bij de zuidelijke ingang van het dorp is daarentegen een aangename spetter van kleur en de kleine badplaats heeft ook iets te bieden.

Het gedenkteken bij de ingang van Karlshagen bereidt de bezoekers van het noordelijke Peenemünde voor op de donkere kant van het dorp, dat beroemd werd door de raketproefinstallatie van de Wehrmacht van het IIIe Reich. Het gedenkteken is gewijd aan de slachtoffers van het concentratiekamp Peenemünde en de verzetsstrijders. In 1943 was de Gestapo erin geslaagd via een geïnfiltreerde informant meer dan 60 verzetsstrijders te arresteren die informatie over Peenemünde hadden doorgespeeld "aan de vijand."

De roman Eiland zonder baken uit 1959, van Ruth Kraft, is een boek over dit onderwerp. Hoewel de inhoud vooral betrekking heeft op de nazi-periode, toen hier de "wonderwapens V1 en V2" werden gebouwd, die de oorlog in het voordeel van het Duitse Rijk zouden beslissen. De gewetensconflicten van de wetenschappers, de oorlogsmachines en de verzetsstrijd zijn haar thema's, en ze verwoordt haar ontzetting over de duizenden doden in Peenemünde met de woorden: "Duinen waar omheen de winden waaien, zwijg over alles wat je hebt gezien..."

In 1936 - drie jaar voor het begin van de Tweede Wereldoorlog - begon een onvoorstelbare bouwactiviteit rond Peenemünde en Karlshagen: Opslagbunkers, bouwkantoren, woonwijken, havenfaciliteiten, een vliegveld, nieuwe wegen, fabriekshallen, laboratoria, een warmtekrachtcentrale, een hogesnelheidslijn naar Berlijn, raketlanceerplatforms werden uit de grond gestampt om raketten te produceren. Deze werden later de "wonderwapens" voor propagandadoeleinden.

Voor dit doel was geen uitgave te hoog en geen wetenschapper te duur. In ondergrondse verafgelegen installaties zouden 40.000 mensen, voornamelijk gevangenen uit het concentratiekamp "Dora", onder de slechtste omstandigheden hebben gewerkt. Ook het oude vissersdorp Karlshagen moest wijken voor de nieuwe installaties.

Nog slechts enkelen wisten te ontsnappen "aan de hel". Zo slaagden de vliegenier Michail Petrovitsj Dewyatev en een paar strijdmakkers erin om onder dramatische omstandigheden een Heinkel "He111" vliegtuig te "veroveren". Hoewel ze achter de linies geraakt werden door een Sovjet luchtafweergeschut, slaagden ze erin een buiklanding te maken. Dewyatev was vele jaren later niet in staat de locaties van de massagraven aan te wijzen omdat de faciliteiten in Peenemünde bijna tot niets waren opgeblazen, en vandaag de dag heeft het bos zich verspreid waar de graven liggen.

10.000 specialisten, waaronder bijna 2.000 wetenschappers alleen al, waren betrokken bij het V-wapens project onder de strengste geheimhouding. Onder hen was de befaamde professor Wernher von Braun, die hielp Peenemünde als proeftuin te ontdekken. De inwoners van Peenemünde werden geëvacueerd, het bos werd opgekocht en delen van Karlshagen werden in beslag genomen. Stukje bij beetje werd het noordwesten van Usedom omgebouwd tot een vesting. Delen van de noordpunt van Peenemünde konden zelfs onder water worden gezet om de aanvallers vanuit de lucht een ander uitzicht op het eiland te bieden.

Maar de omvangrijke operatie bleek tijdrovender dan de "Führer" zich had voorgesteld. De eerste berichten over succes kwamen pas toen het tij begon te keren in het voordeel van de geallieerden in 1942. Adolf Hitler gaf opdracht tot massaproductie van de raketten, waarvan het materiaal vaak niet bestand was tegen de hitte die vrijkwam bij het doordringen in de lagen van de atmosfeer. Elke derde of vierde raket ontplofte voordat hij zijn doel bereikte. De meest massale tegenaanval van de Geallieerden in de nacht van 17 op 18 augustus 1943 veranderde in een inferno, waarbij alleen al meer dan 2000 mensen omkwamen, waaronder honderden dwangarbeiders (waaronder vrouwen en kinderen). 700 bommenwerpers en nachtjagers losten hun hele bommenlast boven Peenemünde en Karlshagen in slechts een half uur. Veel gebouwen, waaronder de strandkolonie en Karlshagen zelf, werden tot puin gereduceerd. De fosforbommen lieten de mensen branden als fakkels. Overlevenden vertellen over wrede taferelen. Nadien werd Peenemünde "opgeruimd" en de raketproductie werd verplaatst naar Midden-Duitsland. Niettemin eisten verdere bombardementen nog meer slachtoffers. Een grote aanval trof de gemeenten Peenemünde en Karlshagen hard in juli 1944. Ook in Engeland kwamen duizenden mensen om als gevolg van de raketten. Van de 12.000 door Hitler bestelde V2-raketten bereikten er daar ruim 1100 hun doel.

Het "Historisch-Technisches Museum Peenemünde" is een zeer de moeite waard "openluchtmuseum" geworden, waar een bezoek zeker de moeite waard is. Op een grote expositieruimte tonen documenten, originele onderdelen, interviews met getuigen uit die tijd, documentaire films en maquettes in historische context de weg van de raketpioniers via de civiele ruimtevaart naar de systematische ontwikkeling van de eerste grote militaire raket in Peenemünde, evenals de serieproductie en het gebruik ervan in oorlogstijd. De krachtcentrale van de voormalige experimentele installaties van Peenemünde, die individueel kan worden betreden, maakt deel uit van de tentoonstelling en vormt als grootste technische monument van Mecklenburg-Vorpommern een aanvulling op de attracties. Een bewegwijzerde rondgang langs authentieke locaties op het grote terrein geeft de bezoeker een completer inzicht in de context van de voormalige experimentele installaties.

In het bos ten noorden van Peenemünde zijn nog indrukwekkende overblijfselen van de oude hogesnelheidslijn naar Berlijn te vinden. Hoewel de rails van de vierbaanslijn ontbreken, zijn er nog steeds onderdoorgangen en perrons. Er zijn ook enorme reservoirs die werden gebruikt om het grondwaterpeil te reguleren. In Peenemünde werd zelfs een miniatuur van de Brandenburger Tor gebouwd. Deze werd na de oorlog opgeblazen, evenals de enorme productiehallen, waarvan de dakpannen nog onbeschadigd onder het puin liggen. Door naar de verschillende boombekledingen te kijken, is het mogelijk de gigantische afmetingen van de vier hallen te peilen.

In die zin is Peenemünde een "bezienswaardigheid" die per eilandtrein te bereiken is.

U kunt ook van Karlshagen naar Peenemünde lopen langs de dijk op de Peenestrom, tenzij u er liever met de fiets over de weg komt. Een informatiebord bij de brandweerkazerne van Karshagen geeft verdere informatie over de badplaats, die zelf geen bezienswaardigheden heeft. Een wandeling over de dijk van de haven van Karlshagen naar het zuidelijke Zercherin is aan te bevelen. De beloning voor de wandeling is het prachtige landschap van de Trassenmoor aan de linkerkant en het uitzicht op de Peenestrom aan de rechterkant.

Jachthaven Informatie

Neem contact op met

Omgeving

Stroom

Water

Toilet

Douche

Restaurant

Imbiss

Internet

Ramp

Fietsverhuur

Vuilnis

Rioolwater